Said Paşa Diyarbakırlı

1832 yılında Diyarbakır’da doğdu.

Diyarbakır'ın birçok fikir ve kalem adamı yetiştiren eski bir ailesindendir.
Oğulları Süleyman Nazif ve Faik Ali (Ozansoy) ile büyükbabası İbrahim Cehdi Efendi de edip ve şairdi.

Öğrenimini Diyarbakır'da yaptı. Diyarbakır Mektupçuluk Kaleminde devlet hizmetine girerek burada mektupçuluğa yükseldi.
Sonra da Mirimiran rütbesiyle Mamuretülâziz, Maraş, Mardin ve Muş Mutasarrıflığında bulundu.
1881'de emekliye ayrılarak sadece okuyup yazmakla ve bilhassa tarihini yazmakla meşgul oldu.
Fakat 1888 yılında İkinci Abdûlhamid'in kendisine Rumeli Beylerbeyi rütbesi vermesinin ardından tekrar Muş Mutasarrıflığına atandı.
Buradan Mardin mutasarrıflığına getirildi ve bu görevdeyken 1890 yılında vefat etti.

Eserleri:

Mir'at-ül İber (genel tarih, 10 cilt, 9 cildi basıldı, el yazması olan son cildi de Müze Kütüphanesine oğulları tarafından hediye edilmiştir).

Mizanül Edeb

Türkçe Hülasâ-i Mantık

Mir'at-ı Sıhhat

Nuhbetü'l Emsal

Tabsıratül İnsan

Divançe-i Eş'ar