Osmanlı tarihçi ve araştırmacılarından bir zât olup İstanbul'ludur.

[Ruznâme] «Günlük olayları yazma» kâtipliğinden yetişmiş ve sonradan Defterdar olmuştur.

Bundan sonra da valiliğe yükselmiştir.

Sadrazam Rami Mehmet Paşa tarafından baş defterdarlığa getirildi (1698).

Edirne vakası'ndan sonra Muhsinzade Abdullah Efendi baş defterdar yapılınca bir süre gizlenmek zorunda kaldı.

Ayaklanmacıların görevden uzaklaştırdığı Muhsinzade'nin yerine yeniden baş defterdarlığa getirildi.

Çeşitli aralıklarla beş kez daha aynı görevi yürüttü.

Altıncı defterdarlığı sırasında (1714), vergilerde yeni bir düzenleme yaparak malikâneleri mukataaya çevirdi.

Vezirlik rütbesi aldıktan sonra sadrazam olmayı beklerken III. Ahmet’in buna yanaşmamasını haksızlık olarak değerlendirince Selanik muhafızlığıyla İstanbul'dan uzaklaştırıldı.

Padişaha hakaret ettiği gerekçesiyle Kavala'da boğduruldu.

Maliyeciliğinin yanı sıra tarih yazarlığıyla da tanındı: 1656-1704 arası olaylarını anlattığı Zübdet -ül vekayi (bu yapıtı çağdaşı ve meslektaşı Damat Mehmet Paşa'nın yazdığı da ileri sürülür) ile siyasetname niteliğinde Nesayih' ül-vüzera ve'l-ümera adlı yapıtları vardır.

Eserleri basılmamıştır.

Eserleri:

Zübdetü'l-Vekayi'

Nesâyihu'l-Vüzerâ Ve'l-Ümera (Bir nüshası Es'ad Efendi Kütüphanesindedir)