NAAT-I ŞERİF

Ey pâdişeh-i taht-ı serâ-perde-i levlâk
Cibrîl-i emin şem’ine pervâne-i çâlâk
Ey nûr-i haremgâhı nihanhâne-i akdes
Sensin sadef-i bahr-i hakîkatde dür-ı pâk
Ol dem mehi şakk eylemeği eyledin imâ
Gördükte cemâlin felek etti yakasın çâk
Takdirde tahkik idi Mi’râc-ı şerifin
Rif’at ile halk oldu anmçün bu nüh eflâk
Bir dil ki ola cilvegeh-i aşk-ı cemâlin
Ol âşık-ı serbâz gelir mahşere bî-bâk
Sâmi’yi halâs eyle eyâ mefhar-i âlem
Ka’r-ı yem-i isyânda kaldı o elemnâk

Sâmi [Arpaemini zâde] (Ölm. 1733)