NAAT

Bahâr-ı feyz-i yâre ermedim rengim hazânîdir
Gül-i ruhsâr-ı yâdıyla sirişkim erguvânîdir
Bu âlemde o yekta hak nümâyı bir güreydim der
Dil-i hak-bin ki hicrân-âzma-yı men reânîdir
Ereydim âh yüz bin âh o devr-i devlet-efzâya
Ki takdîrimce her bir ânı, ân-ı bî-müdânîdir
Taâlî bahş-ı rûhum bir melîh-i lâmekânîdir
Gönül sultân-ı tayfiyle harîm-i Ümmühânîdir
Cemâli nûr-i vechullah için bürhân- evveldir
Mekaali her dil-i âgâh için Kur’ân-ı sânîdir
Açıldıkça ülül’elbâb olur dembeste-i hayret
Leb-i îcâz gûy-i lübb-i esrâr-ı mesânîdir
Nevîd-i lûtfudur erbâb-ı şevka müjde-i ekber
O ekber müjdeye ervâh-ı kemter müjdegânîdir
Onun isrinde âsâr-ı beka hissetmesem derdim
Bekaanın nâmı vardır âlem-i baakî de fânidir
Mukaddes Kubbe-i Hadrâ ki fâiktir semâvâta
Zemine gölge salmış arş-ı âlâ-yı maânîdir
Mekaam-ı Fahr-ı Âlemdir ne âlemdir teâlallah
Bu âlem en büyük bir âlem-i râz-ı nihânîdir
Olur yeksan zeminidir demekle âsümânîye
Zemininden uçan envâre dense âsümânîdir
Olur gird-i reh-i ârâyiş-i â’lâ-yı illîyîn
Gubar olmak bu yolda bence aksâ-yı emânîdir
Leamrük nassı hakkiyçün reh-i aşkında can vermek
Hayât-ı câvidânîdir hayât-ı câvidânîdir

Muallim Nâci (1850 — 1893)