Ahdeb , İbrâhîm b. Alî et-Trablusî

Lübnanlı âlim, şair ve yazar.

"Kanbur" anlamındaki el-Ahdeb laka­bını hangi sebepten dolayı aldığı bilin­memektedir.

Hz. Hüseyin'in soyundan olup 1242 (1826) yılında Trablusşam'da doğdu.

Memleketinde dil, edebiyat ve İslâmî ilimler alanında tahsil gördü.

Özellikle fıkıh ve edebiyatta ihtisas sahi­bi oldu; ayrıca şiir yazdı.

İstanbul ve Mı­sır'ı ziyaret ederek devrin meşhur âlimleriyle görüştü.

Lübnan'da Şûfın böl­gesi valisinin şer'î işler danışmanı oldu.

1853'te hıristiyan-Dürzî çatışması patlak verince Trablus'a döndü.

Bir yıl sonra Beyrut'a davet edilerek önce şer'î mah­keme nâibliğine, sonra da aynı mah­kemenin başkâtipliğine tayin edildi.

Bu görevini aralıksız otuz yıl sürdürdü.

Bu müddet zarfında Semerâtü'l-fünûn ga­zetesinde yazılar yazdı.

Daha sonra Bey­rut Maarif Meclisi üyesi seçildi.

Başta Fransa ve İngiltere olmak üzere, o gü­nün güçlü devletleri, Araplar'ın Osmanlı Devleti'nden ayrılması için büyük gay­retler sarfediyor ve bu alandaki faaliyet­lerini özellikle değişik mezheplere bağlı Hıristiyan halkın bulunduğu Suriye ve Lübnan'da yoğunlaştırıyorlardı.

Ahdeb böyle bir ortamda Osmanlı hilâfetine sonuna kadar bağlı kaldı ve muhaliflere karşı mücadele verdi.

4 Mart 1891 de Beyrut'ta vefat etti ve Bâşûre Mezarlığı'na defnedildi.

Hanefî fıkhındaki derin bilgisiyle tanı­nan, nazımda ve nesirde üstün bir ka­biliyete sahip olan Ahdeb'in on beş ka­dar eserinin hepsi dil, edebiyat, tarih ve ahlâk alanlarındadır.