Necmettin Turinay
Gazete yazılarında kendi adı yanı sıra Ahmet Rıdvan, Vedid Eymen, Mehmet Toprak, Ahmet Selim, Necmettin Sandıklı imzalarını da kullandı,
İlkokulu köyünde ve Sandıklı'da okudu. Sandıklı Ortaokulu (1961) ve Afyonkarahisar Lisesini bitirdikten (1964) sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (1968) ile Çapa Yüksek öğretmen Okulundan mezun oldu. Lisans tezi: "Âşık Paşa'nın 'Garibname'si Üzerine. * Yüksek lisans ve doktora çalışmalarını, Erzurum Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesinde yaptı (1977). Yüksek lisans tezi: "İkinci Meşrutiyet Dönemi Dergiciliği ve 'Resimli Kitap'." Doktora tezi: "Abdülhak Şinasi Hisar ve Romancılığı."
Yükseköğreniminin ardından İstanbul Ortaköy İlk öğretmen Okulu ve Maçka Yüksek Tekniker Okulunda öğretmenlik, Alaşehir Lisesi (1971–74) ile Ankara Meteoroloji Teknik Lisesinde öğretmenlik ve idarecilik (1974–76) yaptı. 1977 yılında girdiği TRT'de muhabirlik, yayın planlama uzmanlığı (1980–84), THM repertuar kurulu edebiyatçı üyeliği (1983–86) ve yayın denetleme kurulu üyeliği (1984–90) görevlerinde bulundu. Bir dönem de Kültür Bakanlığı yayın kurulu üyeliği de yaptı.
Türkiye Yazarlar Birliğinin kurucuları arasında yer alarak, bu kuruluşunu uzun yıllar genel sekreterliği ile Ankara Aile Araştırma ve Kültür Vakfının Ankara Şubesi başkanlığını yürüttü.
Turgut Özal'ın başbakanlığı döneminde Başbakanlık Aile Araştırma Kurumunun kuruluş çalışmalarında görevlendirildi (1990) ve üç yıl süreyle kurumun genel müdürlüğünü üstlendi. Bu görevi sırasında 1. Türkiye Aile Şurası ile basılı ve görsel çok sayıda bilimsel yayın başta olmak üzere birçok etkinliğe öncülük etti. Kurum bu çalışmalarıyla Türkiye Yazarlar Birliğinin 1991 yılı Kamu Yayıncılığı ödülüne layık görüldü.
Kurum adına çekimini sağlayıp yapımcılığını üstlendiği aileye yönelik eğitici dizi ve belgeseller TRT kanallarında defalarca gösterildi. 1992 yılında Aile Araştırma Kurumu Başkanlığından ayrılarak Başbakanlık müşavirliğine atandı, 2000 yılında bu görevinde iken kendi isteğiyle emekli oldu.
Bu tarihten itibaren bir süre İstanbul Büyükşehir Belediyesi başkan danışmanlığı görevinde bulundu. 2002 yılından itibaren çalışmalarını Ankara'da sürdürdü.
İlk yazısı Pınar dergisinde çıkmıştı (1968). Daha sonra deneme, eleştiri, araştırma ve inceleme yazılan Yeniden Millî Mücadele (yayın kurulu üyesi, 1969–71), Hisar (1974–79), Türk Edebiyatı (1973), Hisar (1974–80), Muştu (1977), Mavera (1980–82), Töre (1979–82), Sözcü (sanat-edebiyat yönetmeni), mm Kültür (1980–86), MÜ Eğitim ve Kültür (1981–83), Doğuş Edebiyat (1983), Radyo-Televizyon (1987), Suffe Edebiyat, Yazarlar Birliği yıllıkları, Kadın ve Aile (1990–93), Panel (1989–94), Yeni Dergi (1994), Edebiyat Ortamı (1997), Ümran (2000), Özgür ve Büğe (2002), Hece (2002) dergileri ile Ortadoğu (1975-76), Hergün (1977), Zaman (1986), Belde (Ankara, 1988),
Yeni Asya (1993–94) ve Yeni Şafak (1996–2000) gazetelerinde yayımladı. Geleneğin Dünyası / Yeniliğin Ufukları kitabıyla Türkiye Yazarlar Birliği Deneme / Eleştiri Ödülünü aldı (1983).
"Geleneğin dünyası, yemliğin ufukları!.. Bu İsim, Turinay'ın peşinde koştuğu fikrî terkibi en özlü şekilde ifade etmektedir. Bu mesajın muhtevasındaki giriftliği bilmek ve sorumluluğunu yüklendiği kalemini o şuurla oynatmak kolay olmasa gerektir." (Yahya Akengin)
"Bir edebiyat tenkitçisi olduğu kadar, bir romancı, bir hikâyeci, hatta bir şair duyarlığı taşıyan naif bir kişilik. Müdekkik ve donanımlı. Suçlamaktan çok anlamaya çalışan bir eleştirmen." (Sadık Yalsızuçanlar)
"Ne yaparsa büyük bir ciddiyetle ve vukufla yapan insanlardan. Bu kadar vukufla ve detaylı bir tarzda hazırlanmış, yazılırken de kendine mahsus üslûbu korunmuş doktora tezi çok azdır." (Mustafa Miyasoğlu)
"Turinay'ın yazılarına deneme adım verirken tereddüt etmiyor ve haksızlık etmekten çekinmiyor değiliz. Çünkü bu yazıların bir çoğunun denemenin gizemli, üslupçu tarzından çok, eleştirinin söyleyiş tarzına uygun düştüğü görülüyor. Eleştiri ile deneme arasındaki zaman zaman ortaya çıkan o güç ayıtım, Turinay'ın üslubunda iyice ortaya çıkıyor. Açık, yalın söyleyiş biçimiyle eleştiriye, rahat ve daha çok soran, sorgulayan yaklaşım tarzıyla da denemeye yakın duran yazılar.* (Metin Alper)

ESERLERİ:

• Müşâhedat (Ahmet Midhat Efendi'den sad., yay. haz., 1979)
• Geleneğin, Dünyası / Yeniliğin Ufukları (deneme-eleştiri, 1983)
• Abdülhak Şinasi Hisar (doktora tezi, 1988)
• Hüsn-ü Aşk: Klasik Hikâyenin Son Merhalesi (Şeyh Galip Kitabı'ndan ayrı basım, 1995)
• Klasik Romana ve Leyla ve Mecnün'a Dair (Fuzûli Kitabı'ndan ayrı basım, 1996)
• Değişen Toplum ve Aile (1996)
• Kültür, Dil ve Sanata Dair (1997)
• Bilge Tarihçi Ziya Nur Aksun (Ömer Ziya Belviranlı ve M. Nuri Yardım ile, 2004)
• Dua ve Yakarış (2005)
• Bir Yusuf Bin Züleyha (2006)
• Şehrin Büyük Rüyası (2006).