Tasavvufun kültürü din bilgisinden sonra oluşur keşfe ve tecrübeye ve ilhama dayanabilir.

Remzlerle anlatılan manalarda bazı figürlere verilen manalar dini bilgiye dayanmayabilir. Manayı ifade etmek için dini bilgi figürleri kullanılmış olabilir.

 

Bazen bazı müslümanların bu farka dikkat etmeyip tasavvufi anlatım kültürünü dini bir bilgi imiş gibi naklettiklerini görüyorum. Bu kesinlikle asılla anlatım tarzının birbirlerine karıştırılması olur ki asla caiz olmaz.

 

(“Hz. Meryem nefsini yok ettiği, nefsini susturup kendini ortaya çıkardığı için allah ona kendi rûhunu hediye etti. Hz. Fâtıma ise kendi nefsini yok ettiği için allah ona kendi mânâsının zuhûrunu, soyunu, sopunu verdi. )

 

Bu pasajda hz meryem nefsini yokettiği için ve hz. Fatıma nefsini yok ettiği için nitelemeleri yapılmış. Ama bu nefsi yok etme nefislerine hakim olmadır. O kadar. Nefsi yok etme öldürme manasıyla haramdır.  Ve her iki büyüğümüzün hakkında da bu bilgi ayet ya da hadisle sabit değildir.

 

Hz. Fatıma efendimiz hz. Ebubekire kırgın vefat etmiştir. Sebebi de fedek çiftliğidir.

 

Hz. Ali bir allah dostudur. Ve allah dostları da hata edebilirler.  Ama hata ve günahı kasdetmeyecek kadar örnek ve o çerçevede de cennetle müjdelenme yüceliğinde müminlerdir.

 

Alıntı :(sanki tasavvufun mânâsı hz. Ali ile hz. Fâtıma’nın evliliğiyle zuhûr etmiştir. Onlar her şeyin azını istediler¸ onlar sırâtı müstakîmi istediler. Peygamberimiz için onlar hem¸ ‘ev ahâlisi’ hem de ilâhî hakîkat’in taşıyıcılarıdır. İlâhî hakîkat¸ hz. Ali üzerinden¸ ehli beyt imamları ve seyyitler silsilesi ile devam eder.)

 

‘’İlahi hakikat ehli beyt imamları ve seyyidler üzerinden devam eder ‘’ , nitelemesi de yine dikkate şayandır.

Bu ifadeler isbatı zor ifadelerdir. Muhtemelen bir salih insanın keşfine dayanmaktadırlar. Ama keşfi bilgi dini bilgi değildir.

 

Bu ayrımın farkında olmayan çok sayıda iyi niyetli müslüman bu tür ifadeleri dini bilgiymiş gibi birbirlerine anlatmakta ve paylaşmaktadırlar.

Yineliyorum keşfi bilgi; dini bilgi ve islam dininin bir parçası değildir.

 

Keşfi bilgiyi, kendi çerçevesinde tutar ve mecrasından çıkarmazsak sıkıntı olmaz. Ama dini bilgi olarak paylaşmaya başlarsak tasavvuf imamları açısından da yanlış ve kabul edilemez bir iş yapmış oluruz.

 

bu keşfi bilginin dini bilgiyle karıştırılması örneklerinden biri de saidi nursi ve cemaatinin tevafuklu kuran ile ilgili kanaatleridir. Said en nursinin ifadelerinden anlaşıldığı kadarıyla allah lafızlarının alt alta yazılı olması öğrencilerindne birinin keşfidir. Ve bu keşif esasta saidi nursi nin levhi mahfuzd aki kuran işte bu şekilde yazılıydı keşfine dayanmaktadır.

 

Hazindir ki saidi nursi rh da bu keşfini keşf olmasına özenle değinmeden öğrencilerine haber vermiştir. Bugün nur cemaatinin bu konuya vakıf olanlarının tamamı bu keşfi bilgiyi dini bilgi zannetmektedirler.

 

 

Halbuki efendimiz bunu ifade etmemiş. Sahabe buna ittila etmemiş, önceki salih insanlardan bu tür bir keşif nakli bize ulaşmamıştır.

 

Allah lafızlarının alt alta olmalarının ise hiçbir icaz niteliği yoktur. Kuran icazı lafzi ve manevi olarak başka başka esalara dayanmaktadır .

 

 

Çünkü şeri bilgi adına söz söyleme yetkisinde değilsinizdir.

Şeri bilgide ilim adamı düzeyindeyseniz ama tasavvufi bilgi düzeyiniz hal ve kaal seviyesinde değilse yine tasavvufu anlamadığınızdan dolayı ikisini kıyaslayamazsınız ve vereceğiniz hüküm de afaki olur.

 

 

Tasavvufun Konusu Şeri İlimlerin Konusundan Ve Mahallinden Farklıdır. Gayesi de farklıdır. Metodları da farklıdır

Konusu: ruh eğitimidir. Şeri biginin bitiş sınırından başlar ileri gider. ...daha fazlasını gör

 

Tasavvufun Gayesi Şeri Bilgileri Keşfe Getirmektir.

Nefis ve bedenin insan ruh ve aklındaki etkisini azaltarak, iman değerlerinin ,şeriat değrelerinin ve ahlak değerlerinin ;allahın razı olacağı şekilde yaşanabilinmesini sağlamayı ya da kolaylaştırmayı gaye edinir.

 

 

Şeri bilginin temel kaynakları bellidir. Şeri bilgilenmeyi oradan yaparsanız mesele kalmaz. Tasavvuf açısındsn yazılmış tefsirler ve fıkıh kitapları vardır.

Bunlar arasında şeri ilimler okumuş olanların eserlerine ittila etmekte beis yoktur. Ama şeri ilimler altyapısı olmayan eser sahiplerinin eserlerinden uzak durmak akıl ve din sağlığınız açısından elzemdir. 

Merak edip okusanız bile anlamazsınız zaten. Ve anlamadığınız şeye hüküm vermeniz de caiz olmaz. 

 

Ruhlar alemi diye bir alem vardır. Ruhi melekeler gelişince, bu alemi idrak edersiniz. Yoksa sadece hikayesini bilebilirsiniz. Bu da hakkında hüküm vermeye yeterli olmaz. Ruhlar aleminde ruh bu maddi alemdeki şeriatle de yine mükelleftir. Bu son şeriat ruhlar bedende olduğu müddetçe sahiplerini bağlayıcıdır. 

keşf ve ilham sahibi sufi yazarlar. Kurandan ayetlerin bazılarını ruhlar alemindeki hayatları ve yolculuklarında da kullandıklarından, faydalandıklarından bu eserleri yazmışlardır. 

 

İtikad alimleri tefsir yazarsa salt tefsir yazanlar gibi konulara değinmezler. Normal tefsir okuyucularını çileden çıkaracak konulara ayetlerden ışık ararlar ve o konuları bilmeyenler bu tefsirlerde yazılan konuları çok yadıgayabilirler. 

İrab ve belagat konulu tefsirler de eski arab edebiyatı metinlerinin ve onların yorumlarının harmanlandığı bir dil ve edebiyat metni haline gelir. O tür eserleri de okusanız bu cahiliye hurafelerinin yüce kuran tefsirinden ne işi var diyebilirsiniz. 

Cifr ilmine göre bir tefsir metni görseniz gaybden haber vermek le alakalı endişeler aklınıza gelebilir. 

Bu sebeplerle şeri ilimler bilgi ve birikimi yeterli olmayan insanların tasavvuf ilmi ve meseleleri hakkında hüküm vermekten uzak durmaları daha uygundur. İlla da bir kanaat izhar edilecekse bu ilimdeki bilgi ve kültürü konu alan eserleri değerlendirme alt yapısının olmadığını beyan ederek hüküm vermeyeceği değerlendirmesini yapmalıdır.

 

 

 

 

Latayif nazariyesi, Vahdeti vucud ve vahdeti şuhud nazariyesi gibi.

 

Bizler bu konularda şeri ilimler açısından bakarsak bir şeri ölçüyle çelişmeyen yorumlara yorum nazarıyla bakarız ve ötesine geçmeyiz. İtikad esası olarak da görmeyiz. Dinden de kabul etmeyiz.

 

Ama bu nazariye içeriğinde dini naslara muhalefet tesbit edersek bunu eleştiririz ve hükmünü de imanküfür açısından beyan ederiz.

 

Kim ruhani alem müşahedesini imkanına sahip olur da bu nazariyeye inanırsa biz bu inanç hakkında şeri değerlerden kaynaklanmadığı için hukum vermeyiz. Sukut ederiz. Doğruluğuna ikna olsak bile şeri nassa dayanmadığı efendimiz tarafından açıkça haber verilmediği için itikad etmeyiz.

 

Tasavvuf İlmiyle Ve Kültürüyle Uğraşmak Gaye Değildir. Tasavvuf kültürü de müslümanların ruhaniyat tecrübeleridir.

 

Bu sebeple şeri ilimlerin gereklerinin müslüman ruhaniyatına yansımasından doğan ve gelişen tasavvufi bilgi, islami ruhaniyat tecrübeleridir. Ve bu tecrübeler sahiplerinin allaha taate ve rızasına uygun yaşamaya çalışmalarına örnek hayatlardır.

 

Dini değerlerimizi, bir şeye doğrudur veya yanlıştır deme ölçülerimizi bu tecrübeler kültüründen değil kitap sünnet ve diğer dikkate aldığımız asıllardan alırız.

 

Ruhani alem yürüyüşü kalpten ve samimiyetle şeri değerleri yaşayan her müslümanda vardır. Bunu bazıları mülahaza eder, bazıları farkında olmadan yaşarlar.