Menâhicü't-tevessül fî mebâhici't-teressül
Bistâmrnin en çok tanınan eseridir.
Harflerin sihrî fonksiyonlarına dair olan eser kırk altı "latîfe" halinde tertip edilmiş olup her latîfede bir "sır" incelenerek bunlara birer "nükte" ve "hikâye" eklenmiştir.
Mecdi'nin, "yolunu şaşırmıştan hidayete kavuşturmak ve feleğin kahrına uğramış zavallıları mutluluk, talih, şan ve şerefe ulaştırmakta eşi bulunmaz bir kaynak" olduğunu söylediği bu eser Selâhaddin Safedi'nin Cinânü'l-cinâs'ı ile birlikte basılmıştır.
(İstanbul 1299)
...