Raci Efendi Hüseyin
Memleketinde başladığı öğrenimini İstanbul'un çeşitli medreselerinde tamamladı.
Tasavvuf terbiyesini, Çırpan'da kütüphanecilik yapan ve daha sonra şehid olan Nakşî şeyhi el-Hâc İsmail Efendi'den aldı.
Birçok okulda öğretmen ve idareci olarak görev yaptı.
Doksanüç Harbi devam ederken başlayan büyük göç sırasında Eski Zağra'dan ailesiyle birlikte önce Edirneye, oradan da İstanbul'a gitti (1877).
Göçten sonra İstanbul'da çok kalmadı.
Bu süreçte olanları kaleme aldı.
Berlin Antlaşmasından sonra Eski Zağraya döndü
1881'de Eski Zağra müftülüğüne tayin edildi.
1883'te öğretmen olarak rüştiyeye geçti.
Meclis-i Kebîr-i Maârif üyeliği yaptı, bu görevde iken vefat etti ve Eyüp Sultan Mezarlığında toprağa verildi.
Hüseyin Râci Efendi, Târihçe-i Vak'a-i Zağra adlı eseriyle tanındı. Eser-i Aşk, Bedreka, îlzâm-ı Avam, İl-câm-ı Hisân adlı manzum eserleriyle bir kısım şiirlerini topladığı divançesi nin nerede olduğu bilinmemektedir.
"Henüz yayımlanmadan Recâizâde Ekrem'in Talîm-i Edebiyyât ve Mehmed Celâl'in Osmanlı Edebiyatı Numuneleri adlı eserlerine bazı parçalarını aldıkları Târihçe-i Vak'a-i Zağra, Yahya Kemal'in çocukluğunda Ta'lîm-i Edebiyyât'ta okuduğu bölümüyle dikkatini çekmiştir. Yayımlandıktan sonra ise şair kitabın başındaki, 'Azîz-i kavm idik a'dâ zelil kıldı bizi / Esîr-i bend-i belâ vü sefil kıldı bizi' beytini uzun zaman dilinden düşürmemiştir. Yahya Kemal, 'Türkler'in vatan edebiyatında en samimi, yüksek bir şaheseri' olarak nitelediği eseri Falih Rıfkı Atay gibi nesir üstatlarına da tavsiye etmiştir." (Mustafa Uzun)

ESERLERİ:

• Telhtisül-inşâ (1895-96),
• Tarihçe-i Vak'a-i Zağra (1908-09).