Yazar Adı : Ebu Hanife , Numan b. Sabit el Kufi | İlim Dalı : Akaid |
Kitap Dili : | Kitap Tipi : |
Konusu : | Sitedeki Kayıt Türleri : |
Ekleyen : Fıkıh Dersleri/2014-01-13 | Güncelleyen : Fıkıh Dersleri/2014-01-22 |
Risâletu Ebî Hanîfe ile’l Betti I. [1]
Ebû Yûsuf tarafından rivayet edilmiştir.[2]
Ebû Hanîfe’nin Basra fukahasından Osman b. Süleyman b. Curmuz el-Bettî (ö. 143/760)’ye[3] iman ve hakikati, büyük günah işleyenlerin hükümleri üzerine görüşlerini ifade ettiği ve kendisine yöneltilen irca töhmetini reddettiği bir mektuptur.
Nüshaları:
Hacı Selim Ağa, 587, 761 h.; Yeni Cami, 1190/3 h.; Fatih, 5392/6, 1142 h.
Baskı ve Tercemeleri:
1342 h.’de Haydarâbâd’da, 1331 h.’de İstanbul’da, 1334 h.’de tahkiksiz, 1368 h.’de el-Kevserî, 1988’de Abdurrahmân Hasen b. Mahmûd tahkikleriyle Kâhire’de basılmıştır. 1981’de Mustafa Öz tarafından tercemesiyle birlikte İstanbul’da basılmıştır.
[1] Bu eserin Ebû Hanîfe’nin eserlerinden olduğunu ispat eden ulema ve eserleri: İbnu’n-Nedîm, el-Fihrist, s.285; el-Bezdevî, Keşf’l Esrâr, I. 7, 10; el,Mâturîdî, Kitâbu’t Tevhîd, s. 382 (el-Mâturîdî, Kitâbu’t Tevhid’İnde isminden bahsetmeden bu risaleden bir pasaj nakletmiştir); el-Beyâdî, İşârâtul Merâm, s. 21 (el-Beyâdî s. 21 ve 22’de Hanefi fukahasından bu eseri Ebû Hanîfe’ye nispet edenleri ve eserlerini vermiştir); el-İsferayini, et-Tabsîr fi’d-Dîn s. 113; İsmail Paşa el-Bağdâdî, Hediyyetu’l Ârifîn VI. 495; Hâcî Halîfe, Keşfu’z-Zunûn I. 842; el-Kevserî, Buluğu’l Emânî s. 18 ve ; Kelimetu’n Ani’l Âlimi ve’l Müteallim s. 3, s. 65.
[2] bkz. Beş Eser, nâşiri belirsiz İstanbul, 1331, h. s. 8, 9,; el-Kevserî, Kelimetu’n Anil Âlimi ve’l Müteallim, s. 5.
[3] Osman b. Süleyman b. Curmus el-Bettî. Basra’nın meşhur muhaddis ve fukahasındandır. Önceleri Kûfe’de, ikamet ederken daha sonra Basra’ya intikal etmiştir. Betut (elbise) ticaretiyle meşgul olduğundan ona nispetle el-Betti diye anılmıştır. (İbnu Sa’d, et-Tabakatu’l Kubrâ, VII. 191).