Mehmed Süreyya

Tarihçi ve biyografi yazarıdır.
İlköğreniminden sonra Dârülmaâriften mezun oldu.
Bu arada özel hocalardan Arapça, Farsça ve Fransızca dersleri aldı.
1863'te Babıali Tercüme Odasına girdi ve burada saniye (ikinci derece
idari rütbe) rütbesine kadar yükseldi.
İlk Osmanlı özel gazetesi olan Cerîde-i Havâdis'in yazı kuruluna girdi.
1876 yılından itibaren bu gazetede fasiküller halinde Nuhbetü'l-Vekâyi adlı biyografik eserini yayınlamaya başladı.

II. Abdülhamid'in takdirini kazanan bu çalışmasına karşılık padişah tarafından Meclis-i Kebir-i Maarif (Yüksek Eğitim Meclisi) üyeliğine getirildi.
Bu görevinde ûlâ sınıf-ı sanîsine terfi etti.
Devlet görevleri dışında hemen bütün mesaisini Osmanlı döneminin ünlü şahsiyetlerinin biyografilerinin ortaya çıkarılmasına ayırdı.
Kendisinin açıkça belirtmemesine rağmen bu çalışmasında başlıca kaynakları arşiv belgeleri, yazma ve matbu eserlerle mezar kitabeleri oldu.
En önemli eseri Tezkire-i Meşâhir-i Osmâniyye adıyla da anılan Sicill-i Osmani'dir.

İki sene boyunca kendisini evine mahkum eden bir hastalık neticesinde 1909'da vefat etti.

Kabri Karacaahmed mezarlığındadır.

Eserleri :

ARAŞTIRMA:

•Sicill-i Osmânî (Tezkire-i Meşâhîr-i Osmaniye 5 cilt),
•Târîh-ı Mehmed Süreyya,
•Mir'at-ı Tarih-i Islam.

SÖZLÜK:

•Burhânü'ş-Şeref(Lugat-ı Hamse).

ROMAN:

•Hamiyet veyahud Merak,
•Sefihler,
•Gece Kuşu,
•Çiftlik.