Abdurrahim Ali Ural :

Şair ve yazardır.
Gazeteci Nuriye Akman ablası, yazar Kemal Ural babasıdır.
Ankara Ahmet Vefik Paşa İlkokulu, Atatürk Lisesi, Arabistan Muhammed bin Suud Üniversitesi Arap Dili ve Edebiyatı Enstitüsü ve ilahiyat Fakültesi mezunudur.
Arabistan'da yedi yıl kaldıktan sonra Türkiye’ye döndü.
Şule Yayınlarının (1991) sahibi ve editörüdür.
İlk şiirini çocukluk yaşlarda yazdı.
İlk ürünleri Mavera dergisinde (1982), sonraki yıllarda yazı ve şiirleri, editörlüğünü yaptığı Merdiven Sanat (1997, 22 sayı), Merdivenşiir ve Kitaphaber dergilerinde yayımlandı.
Mektup türündeki yazıları Sağduyu gazetesinde yer aldı.
Türkiye Yazarlar Birliği üyesidir.

"Ali Ural, rafine bir dille karşımıza çıkıyor. İmbikten geçirilmiş, "haddeden geçirilmiş' bir dil bu, bir şiir dili Bazen, nazmedilmiş izlenimi veriyor, bazen aşırı derecede flulaşarak gözden yitiyor, bazen, gür bir fışkırmayla, bizi bir düşler tarlasında yeniden uyandırıyor."
(Tahir Yazıcı)
"Ali Ural'ın ilk kitabı 'Körün Parmak Uçlan'm okuduğum zaman aklıma hemen 'Ziya Osman Saba'nın su dizesi geldi. 'Çok şükür öleceğiz, ey ölüler dua edin biz yaşayanlar için. 'İlk kitap zordur!.. Zaten derdi olanın da kimsesi olmadığından hep karton valizini yanında taşır! Şiirlerinde ayak oyunları, varyete yok!.. Son derece yalın, sakin, ama bir şeyleri göstererek yazıyor!.. Sanki hep yağmurun kırbacını yemiş, bu şairin her yanı bir serencam! Yani cam gibi bir adam işte!.. Turgut Uyar'ın 'Arabistan'ında epeyi dolaşmış, Necatigil'in sükût deryasında boğulmamış, sanki Ali Ural evlerin içine bile yağan bir yağmurun şairi..."
(Engin Turgut)

Eserleri :

ŞÛR:

•Körün Parmak Uçları (1998),
•Kuduz Aşısı (2006).

MEKTUP-DENEME:

•Posta Kutusundaki Mızıka (1999),
•Makyaj Yapan Ölüler (2005).

ÖYKÜ:

•Yangın Merdiveni: Kaçış Hikâyeleri (2000).

ÇEVİRİ:

•İmam Şafii Divanı (İmam Şafii'den, 2001).