Ağakapılı İsmail(ö. 1118/1706)

hattat.
İstanbul'da doğdu. Doğum tarihi bilinmemektedir.
Ağakapısı mektebinde hocalık yaptığı için Ağa kapılı lakabıyla tanındı.
Babasının adı Ali olduğundan yazılarına genellikle İsmail b. Ali şeklinde imza atmıştır.

Aklâm-ı sitteyi Büyük Derviş Ali'den öğrendi ve ondan icazet aldı.
Şeyh Hamdullah vadisinde mükemmel eserler veren Ağakapılı kırktan fazla Mushaf-ı şerif ile çok sayıda En'âm-ı şerif ve kıta yazmıştır.
Hafız Osman'ın Sünbülefendi Dergâhı hazîresindeki mezar kitabesini de yazan Ağakapılı, “Hüsnühattı biz bildik. Osman Efendi’miz yazdı” sözüyle, çağdaşları arasında en çok Hafız Osman'ı beğendiğini ifade etmiştir, ölümünde bu kitabe, İsim ve tarih değiştirilerek, Kasımpaşa'da bugün yok olan Tersane (Zindan) arkasında Danderesi Mezarlığındaki kabir taşına hakkedilmiştir.

Yetiştirdiği talebeleri arasında en meşhuru, “İkinci” lakabıyla Büyük Derviş Ali'den ayırt edilen Anberizâde Der Ağakapılı ismail hattıyla Fatiha sûresi Ali'dir.

Kaynaklarda, Ağakapılı'nın ancak seksen yaşına vardığında ellerine titreme geldiği kaydedildiğine göre, uzun bir ömür sürmüş olmalıdır. Onun celî-sülüsle yazdığı bir başka eser de, sonraki celî anlayışına göre pek iptidai kalan Fatih'te Şeyhülislâm Feyzullah Efendi Medrese ve Kütüphanesinin (bugünkü Millet Kütüphanesi) kitabeleridir.

Ağakapılı'nın vefatına Müstakimzâde Sadeddin Efendi'nin düşürdüğü tarih mısraı şöyledir: “Oldu İsmâîl Efendi hâce-i me'vâ meded”