Ahmed Celaleddin Dede

Galata Mevlevîhanesi'nin son şeyhi, şair ve musikişinas.

Gelibolu'da doğdu.

Gelibolu Mevlevîhanesi şeyhi Hüseyin Azmi Dede'nin oğ­ludur.

1870'te babası Mısır Mevlevîhanesi'ne tayin edilince onunla birlikte Mı­sır'a gitti.

Orada bir yandan Câmiü'l-Ezher'e devam ederken bir yandan da ba­zı hocalardan özel dersler aldı;

dergâh­ta da edebiyat ve mûsiki bilgisini iler­letti.

Bu arada klasik mûsiki ile Mevlevi âyin ve na'tlarını, ayrıca Mısır hidivinin kölesi neyzen Mehmed Subhi Bey'den ney üflemesini öğrendi.

Manastırlı Nailî Efendi'den Farsça dersleri aldı.

1873'te yirmi yaşlarında çileye girdi.

Çilesi­ni tamamladıktan sonra bir süre Kahire Mevlevîhanesi'nde kudümzenbaşılık ve neyzenbaşılık yaptı; devrin seçkin ney­zenleri arasına katıldı.

1893'te babası­nın ölümü üzerine İstanbul'a geldi.

Üs­küdar'daki evinde uzunca bir süre mün­zevi bir hayat yaşadı.

1908 yılında önce vekâleten, daha sonra asaleten Üskü­dar Mevlevîhanesi'ne şeyh ve mesnevihan oldu.

1910'da Atâullah Efendi'nin vefatı ile Galata (Kulekapısı) Mevlevîhanesi şeyhliğine ve mesnevihanlığına ge­tirildi.

Tekkelerin kapatılmasına kadar (30 Kasım 1925) bu görevi yürüttü.

So­yadı kanunundan sonra Baykara soya­dını alan Ahmed Celâleddin Dede'nin kabri Karacaahmet Mezarlığı'nda Mis­kinler Tekkesi'nin arkasındadır.

Mesnevihan olarak uzun müddet Mes­nevi okutan, derin bir tasavvuf bilgisi yanında geniş mûsiki bilgisine de sahip olan Ahmed Celâleddin Dede na'thanlık da yapmıştır.

Kaynaklarda, Hamparsum ve Batı notalarını da çok iyi bildiği ve kıymetli bir nota koleksiyonuna sahip bulunduğu da belirtilmektedir.

Genç yaştan itibaren şiir ve edebiyatla da meşgul olmuş, ancak bir divançe doldu­rabilecek sayıdaki şiirlerini ise bir araya getirmemiştir.