ÂDEM b. EBÛ İYÂS

Ebü'l-Hasen Âdem

b. Ebî İyâs el-Horasânî

Tefsir ve hadis âlimi.

132'de (749-50) Merv'de doğdu.

Bağ­dat, Küfe. Basra, Hicaz, Mısır ve Şam'­daki âlim ve muhaddislerden ders oku­du.

Daha sonra Filistin bölgesindeki Askalân'a yerleşti; bu sebeple Askalânî nisbesiyle de anılır.

Güvenilir bir râvi ol­masının yanında sünnete son derece bağlılığıyla da tanınmaktadır.

Hocaları arasında, yanından uzun zaman ayrıl­madığı Şu'be b. Haccâc ile İbn Ebû Zi'b ve Leys b. Sa'd gibi devrin büyük muhaddisleri vardır.

Buhârî, Ebû Dâvûd, İbn Mâce, Nesâî, Taberânî ve Dârimî gi­bi meşhur hadisçiler kendisinden hadis rivayet etmişlerdir.

Ayrıca uzun yıllar hadis ve kıraat ilimlerini okutmakla meşgul olmuştur.

Cemâziyelâhir 220'de (Haziran 835) Askalân'da vefat etmiş­tir.

Buhârî, Şahîh'me onun hadislerin­den 281 tanesini almıştır.

Âdem b. Ebû İyâs'in bir tefsiri olduğu bilinmekte ise de eser henüz ele geç­memiştir.

Tefsîru Mücâhid (Doha 1976) adıyla neşredilmiş olan eserdeki hemen bütün rivayetlerde onun isminin yer al­ması dikkat çekmekte ve bu tefsirin asıl sahibinin Âdem b. Ebû İyâs olabilece­ği ihtimali akla gelmektedir.

Onun bir hadis cüzü Zâhiriyye Kütüphanesi'nde Inr. 20, lo, vr. 176M85-) bulunmakta­dır.

İbn Hacer el-Askalânî, Kitâbü Sevâbi'l a'mâl adlı bir kitabından da söz etmektedir (bk. GAS. I, 102).