| Künyesi : | Lakabı : |
| Tabakası : | E-Posta : |
| D.Yeri : Acur | D.Tarihi : |
| Ö.Yeri : Mekke | Ö.Tarihi : 360/970 |
| Görevi : | Uzm.Alanı : Fıkıh,Hadis |
| Görev Aldığı Kurumlar : | Mezuniyet : |
| Bildiği Diller : | Mezhebi : İtikad : , Amel : , Ahlak : |
| Ekleyen : /2008-07-05 | Güncelleyen : /0000-00-00 |
Acurri
Ebû Bekr Muhammed b. Hüseyn b. Abdullâh el-Âcurrî el-Bağdâdî
Tanınmış muhaddis ve fıkıh âlimi.
Bağdat köylerinden Acur’da doğdu.
Tahsilini Bağdat'ta yaptı ve 330 (941) yılına kadar orada kaldıktan sonra Mekke'ye gidip yerleşti.
1 Muharrem 360 (4 Kasım 970) tarihinde seksen (bir rivayete göre doksan altı) yaşında iken Mekke'de vefat etti.
Hadis münekkitlerinin, hadisteki güvenilirliğini sadûk, sika gibi terimlerle ifade ettikleri hafız hadis imamı Âcurrî, Ebû Müslim el-Keccî, Ebû Şuayb el-Harrânî. İbn Ebû Dâvûd, Ebü'l-Kâsım el-Begavî ve İbn Naciye başta olmak üzere birçok hocadan ders aldı.
En önemli talebeleri arasında Hilyetü'l-evliyâ' müellifi Ebû Nuaym el-İsfahânî ve tanınmış Mâlikî muhaddis ve fakihi Ebû Muhammed el-AsîTTyi zikretmek gerekir.
Özellikle ilk kaynakların Şafiî olduğunu kaydettikleri Âcurrî’nin fıkhî görüşleri bazı Hanbelî fıkıh kitaplarında geçmekte ve bundan dolayı Hanbelî tabakat âlimlerinin bir kısmı eserlerinde biyografisine yer vererek onu kendi mezhep âlimlerinin önde gelenlerinden saymaktadırlar.
Eserleri
Âcurrî’nin kırka yakın eserinden en önemlileri şunlardır:
Diğer eserleri:
