Künyesi : | Lakabı : |
Tabakası : 18.Yüzyıl | E-Posta : |
D.Yeri : İstanbul | D.Tarihi : 1868 |
Ö.Yeri : Paris | Ö.Tarihi : 1944 |
Görevi : Halife,Ressam | Uzm.Alanı : |
Görev Aldığı Kurumlar : | Mezuniyet : |
Bildiği Diller : Fransızca, İngilizce | Mezhebi : İtikad : , Amel : , Ahlak : |
Ekleyen : /2008-02-19 | Güncelleyen : /0000-00-00 |
Abdulmecid Efendi
Hanedanın tek ressamı.
Sultan Abdulaziz ile Hayranıdil Kadın’ın oğlu.
Vahdettin’in 17 Kasım 1922 de İstanbul’dan ayrılmasından sonra TBMM 19 Kasım günü O’nu Halife seçti.
24 Kasım’da biat töreni yapıldı.
Bu törene Milli Hükümet’in temsilcileri olarak Refet Bele Paşa ile İstanbul’daki din görevlileri, sivil ve asker yöneticiler katıldılar.
İstanbul camilerinde yeni Halife adına Türkçe hutbeler okundu.
3 Mart 1924 de Meclis’te kabul edilen bir yasa ile Halifelik kaldırıldı.
Osmanlı Hanedanı’nın ve Abdulmecid’in 24 saat içinde yurtdışına çıkartılmaları da aynı yasada öngörüldü.
5 Mart 1924 sabahı Abdulmecid’e İstanbul valisi Ali Haydar Yuluğ Dolmabahçe Sarayı’nda tebliğ etti.
Kısa bir hazırlıktan sonra ailesiyle birlikte özel trenle Edirne’den yurtdışına çıkartıldı.
20 yıl İsviçre ve Fransada yaşadı.
Kızı Dürrüşehvar’ı Haydaranad Nizamı’nın oğluyla evlendirdi.
Oğlu Ömer Faruk’a Vahdeddin’in kızı Seniye’yi aldı.
23 Ağustos 1944 de Paris’te Bulogne Ormanına bakan villasında öldü.
Cenazesi 1954 de Paris’ten Medine’ye götürüldü ve orada defnedildi.
Salih Keramet Nigar, Halife II.Abdulmecid adlı eserinde bu dönemle ilgili bilgiler aktarır.
Cenaze Suud’a götürülerek 30 Mart 1954 de gömülür.
Vehhabi geleneğine göre yeri kaybedilir.
O’nun çocukları’nında ilginç serüveni ibretlerle doludur. sürgün yıllarının ibret dolu öyküsü..