Künyesi : | Lakabı : |
Tabakası : 14.Yüzyıl | E-Posta : |
D.Yeri : Diyarbakır | D.Tarihi : 1454 |
Ö.Yeri : Mıısr | Ö.Tarihi : 1534 |
Görevi : Müderris | Uzm.Alanı : Divan şiiri |
Görev Aldığı Kurumlar : | Mezuniyet : |
Bildiği Diller : Arabça, Farsça | Mezhebi : İtikad : , Amel : , Ahlak : |
Ekleyen : /2008-02-13 | Güncelleyen : /0000-00-00 |
Gülşeni İbrahim
Halvetîliğin Gülşenî kolu kurucusu.
Amcası Seyyid Ali'nin himayesinde büyüdü.
Sonra Tebriz'e giderek İslâmi ilimler eğitimi gördü.
Halveti şeyhlerinden Seyyid Yahya Şirvani'nin halifesi Aydınlı Dede Ömer Ruşeni ile tanışıp ona intisap etti.
Tebriz'de Sultan Yakub'un kendisi için yaptırdığı zaviyede, kendi adına sistemleştirdiği Gülşenî tarikatını yaydı.
Sultan Yakub'un Tebriz'de kendisi için yaptırdığı zaviyede Gülşeni tarikatını yayarken, bölgede huzurun kalmaması üzerine tekrar Diyarbakır'a döndü.
Kanunî'nin daveti üzerine bir ara İstanbul'a gittiyse de (1528), çok geçmeden tekrar Mısır'a gitti. İstanbul'da ünlü Osmanlı Şeyhülislâmı İbn-i Kemâl ile dostluk ve arkadaşlık kurdu.
Mısır'da İlim ve İrşatla meşgul oldu. Bir veba salgınında öldü.
Zaviyesinde irşat görevini sürdürdü ve burada vefat etti.
Mevlâna ve Yunus etkisinde Türkçe, Farsça ve Arapça şiirler yazdı.
Bu üç dilde birer Divan'ı. Mânevi, Râzname Kenzül-Cevâhir adlı mesnevileri bulunmaktadır.
ESERLERİ: