İlmi Efendi (Seyyid Abdürrezzak)
Asıl adı Abdurrezzak'tır.
Şiirlerinde kullandığı "İlmî" mahlası kendisine şeyhi tarafından verildi.
Peygamber soyundan geldiği için Seyyid olarak anıldı.
Erzurum Nakibûl-eşrafı Şeyh Gedayizâde Mehmed Efendi'nin oğludur.
Medrese öğrenimini önce babasından gördü ve icazet (yeterlilik) aldı.
Daha sonra İbrahim Paşa Medresesi müderrisi Solakzade Ahmet Tevfik Efendi'den ders aldı. İkinci defa icazet aldıktan sonra, Erzurum Ahmediye Medresesinde müderrisliğe başladı.
Daha sonra Nakşibendi şeyhi Trabzonlu Şeyh Hakkı Efendiye intisap etti.
Zaman zaman İstanbul'a giderek Sünbül Efendi'deki evinde inzivaya çekilir, Ramazanlarda Bayezid Camii'nde vaazlar verir ve Mesnevi okurdu.
İstanbul'a son gidişinde hat sanatını öğrendi, icazet aldı.
Ölünce Büyük Camini Mezarlığına defnedildi.
Divan’ı Erzurumlu bir şair olan Hazık Efendi tarafından İstanbul'da 1900 yılında bastırıldı.
"Orta boylu, kır sakallı, nazik bir adamdı. Daima yeşil sankla gezerdi. Misafiri çok severdi. Bu yüzden evi, sürekli ziyaretçilerle, misafirlerle dolup taşardı. Alim ve arif kişilerle sohbet etmeyi severdi. Yararsız işlerle uğraşmaktan nefret ederdi." (Hasan Alî Kasır)

ESERLERİ:

• Risâle-i Helal ve Haram,
• Manzume-i Nüfus-ı Seb 'a,
• Müsavât-ı Aded-i Hurufat,
• Divân-ı Eş'ar
  

.