Kemalettin Tuğcu
Ayaklarındaki sakatlık nedeniyle okula gidemedi ve yirmi altı yaşma kadar toplumdan uzakta yaşadı. Ayrıca hiçbir öğretmenden ders almadan kendi kendisini yetiştirdi, Fransızca öğrendi.
Devlet Demiryollarında ambar memuru (1929), Türkiye Matbaasında ciltçi, dizgici ve yönetici olarak (1931) çalıştı. Ev-İş Kadın gazetesi ile Hayat dergisinde sekreterlik, arşiv şefliği, idare ve yayın müdürlüğü gibi çeşitli görevlerde bulundu. İdare müdürlüğü yaptığı Doğan Kardeş Matbaasından 1974 yılında emekliye ayrıldı.
İlk yazılarını Yavru Türk dergisinde yayımladı. Ev-İş ve Moda Albümü dergilerinin yazı işleri müdürlüğünü yaptı. Ateş, Yıldız, Ev-İş Kadın, Yavrutürk, Muallimler Birliği, Çocuk Haftası, Binbir Roman, Ceylan, Gelincik gibi dergilerde çalıştı.
1936 yılından sonra İstanbul'da çıkan hemen bütün çocuk dergilerinde şiir, hikâye ve çocuk romanları yazdı. Türkiye Yayınevinin "Evin Romanları" dizisinde kitapları yayımlandı. 500'e yakın çocuk romanı yazdı. Daha önce yazdığı birçok kitabını yaktı. Çoğu öğüt verici, basılan yüzden fazla çocuk romanı ile çocuk edebiyatımızın popüler yazarları arasında yer aldı. Daha çok sevgi ve acıma duygusu gibi temaları işleyen çocuk romanlarıyla tanındı. 1980'e kadar pek çok kuşak onun melodram havası ağır basan kitaplarını okuyarak okuma alışkanlığı edindi. Ancak o kendisini edebiyatın dışında görmüştü. "Hz. Muhammed'in Hayatı" adlı bir incelemesi de vardır.
İlk romanı olan "Üçayaklılar", uzun yıllar çalıştığı Türkiye Yayınevinin sahibi Tahsin Demiray'da kaldı ve basılmadı, öğrenim çağındaki çocukların kitap okuma alışkanlığı kazanmasında büyük pay sahibi olan Tuğcu çocuk edebiyatında akla gelen ilk ve en önemli yazarlardan biridir.
"Yazdıklarım hep güzel biter, umut verir. Yazdıklarımda, hiç kimseyi öldürmemişimdir. Çocuklar cinayetten hoşlanmazlar." diyen Tuğcu'nun eserlerinde yalnızlık, acı, ıstırap, keder, üzüntü kısacası insanı hüzne sürükleyecek unsurlar bol olmasına rağmen bunlar, okuyucuyu karamsarlığa itmez, kötümser yapmaz. Bütün insanî duygulan hisseder ve kitaplarında küçük okuyucularına da hissettirmek ister.
Eserlerinden yararlanılarak "Ayşecik" (yön. M. On, 1960), "Kolsuz Bebek" (yön. M.H. Egeli, 1961), "Yüz Karası" (yön. Y. Atadeniz, 1964) adlı filmler yapıldı. Üvey Baba adlı romanı TV dizisi olarak filme çekildi. 1995 TÜYAP Kitap Fuarı Çocuk Edebiyatı Onur ödülü kendisine verildi.

ESERLERİ:
ÇOCUK KİTABI:

• Sokak Çocuğu (1955)
• Yetim Ali (1957)
• Ahretlik (1958)
• Korkunç Yıllar (1958)
• Hırsızın Oğlu (1959)
• Yetim Malı (1959)
• Ayşecik (1960)
• Unutulan Çocuk (1960)
• Yolunu Şaşıran Adam (1960)
• Kimsesiz Çocuklar (1963)
• Anasının Kuzusu (1964)
• Yer Altında Bir Şehir (1964)
• Ah Bu Çocuklar (1968)
• Eskici Baba (1968)
• Maymunlar Adası (1968)
• Serseri Çocuklar (1968)
• Babasının Oğlu (1969)
• Köyden Gelen Yabana (1969)
• Pasifikte Bir Türk Genci (1969)
• Balıkçı Güzeli (1970)
• Çocuklar Adası (1970)
• öksüz Oğlan (1970)
• Adım Değiştiren Çocuk (1971)
• Altın Bilezik (1971)
• İncili Terlik (1971)
• Üvey Baba (1971)
• Düşkün Çocuk (1972)
• Sokak Çocuğu (1972)
• Köyünü Unutan Adam (1972)
• Yuvadan Uzak (1972)
• Zavallı Büyük Baba (1972)
• Küçük Serseri (1975)
• Dağdaki Yabancı (1975)
• Şeytan Çocuk (1975)
• Annelerin Çilesi (1975)
• Cambazın Kızı (1975)
• Yılanlı Bağ (1975)
• Yetim Ali (1976)
• Annesizler (1977)
• Köyden Gelen Kız (1977)
• Zavallı Çocuk (1982)
• Aferin Yaşar (1983)
• Sokak Köpeği (16. bas., 1985)
• Bir Ocak Söndü (1987)
• Süt Kardeşler (3. bas., 1987)
• Baba Evi (5. bas., 1987)
• Kuklacı (3. bas., 1988)
• Bir Garip Kızcağız (3. bas., 1988)
• Babam ve Ben (3. bas., 1988)
• Kuyulu Bahçe (3. bas., 1988)
• Benim Annem (3. bas., 1988)
• Bu Çocuk Kimin (6. bas., 1988)
• Toprak Adamları (6. bas., 1988)
• Babasızlar (6. bas., 1988)
• Balıkçının Kızı (5. bas., 1988)
• Küçük Hanım (5. bas., 1988)
• Ana Hakkı (1991).

İNCELEME:

• Hz. Muhammed'in Hayatı