Adil Ali Atalay (Vaktıdolu)
Ankara ve İstanbul'da hamallık dahil çeşitli işlerde çalıştı.
Daha sonra ağabeyi ile birlikte bir şirket kurarak nakliyecilik ve yayıncılık yaptı.
Kurduğu Can Yayınlarından kendi eserleri yanı sıra Alevilik ve Bektaşilik kültürü konularında çok sayıda kitap yayımladı.
On altı yaşından itibaren yazmaya başladığı, yerel ağız ve söyleyişlere geniş yer verdiği şiirleri hece ölçüsüyle, aşık tarzındadır.

ESERLERİ:
ŞİİR:

• Gel Kendine Deli Gönül (1988).

ARAŞTIRMA-İNCELEME:

• Ehl-i Beyt'in Mucizeleri (1996),
• Kerbela ve Matem (1996),
• Abdal Musa ve Velayetnamesi (1996),
• Tam Hüsniye (1996),
• İmam Cafer-i Sadık Buyruğu (1996),
• Cabbar Kulu (1996),
• Hz. Betül Fatıma Anamız (1996),
• Hülya ile Yadigâr - Sıla mı Gurbet, Gurbet mi Sıla (1996).

DIL ALI ATALAY (Vaktıdolu)
GEL GEL

Gönlüm karar kılmaz, gidem der dosta Cemâlin has bahçe, güllerin deste Dermeye gelende oldum çok hasta Derdimin ilâcı, dermanı gel gel!
Gerçeklerin hali, senin ehvalin, Zâtın aynasında gördüm cemalin. Bu dünyayı değer, senin her halin. Kıymetli, devletli, cananım gel gel!
Adil Ali dedi can verdin bana, İçildin badeyi sen, kana kana Har olmuşken, güller oldun bahçama, Solmuş güllerimi açanım gel gel!

(Gel Kendine Deli Gönül, 1997)