Alaybeyizade Hasan Naci
Trabzon Rüştiyesinde ortaöğrenimini tamamladıktan sonra özel dersler alarak Arapça, Farsça, matematik, coğrafya, mantık ve dinî ilimleri öğrendi.
Trabzon' da bir süre mahkeme başkâtipliği gibi çeşitli görevlerde bulunduktan sonra İstanbul'a gitti,
1878'de Maliye Nezaretinde Duyun-ı Umumiye Muvazene Kalemine girdi.
Bir ay sonra Trabzon'a döndü.
1880'de Meclis-i Ziraat Kitabeti ile fahrî azalığına, 1883'te Trabzon Merkez Liva Bidayet Mahkemesi Baş kitabetine tayin oldu.
Değişik memuriyetlerde çalıştıktan sonra Bâb-ı Seraskeri Muhâkemât Dairesi başkâtibi oldu.
Askerî rütbelerden Ferikliğe (Korgeneral) denk sivil Ala Sınıf-ı Evveli rütbesini kazandı.
Darüşşafaka ve Galatasaray Sultanisi edebiyat muallimliklerinde bulunduktan sonra Meşrutiyetin ilanından sonra son görevi olan Muhakemat Dairesi başkatibi iken emekliye ayrıldı.
Şiirleri Muallim Naci çizgisin-dedir.
Basılı eserleri dışında Trabzon yahut Tahassür adlı bir eseri daha vardır. Merkez Efendi Mezarlığında gömülüdür.

"Merhum-ı müşârün ileyh o mahviyetiyle beraber, bence, mazi-i edebimizden güzide bir hatıra idi. Aslen Trabzon ağniyasından idi. Sahavetinden beri ömrünü İstanbul’da geçirdiği, Türkçeyi pek mükemmel bildiği halde yine bir parça laz şivesiyle görüşürdü. Fırak-ı dâlleden telkib eylediği ittihat ve Terakki'yi hiç sevmezdi. Hatta bir unsur-ı ecnebi addederdi. Siyasiyyât-da daha ileri gidemezdi. Fakat edebiyatta hoşsohbet idi. Güzel beyitler bilir, bildiğini yerinde sarfederdi." (Ali Kemal, Peyâm-ı Eyyam)
ESERLERİ:
ŞİİR:

• Neşide (1894).

ÖYKU:

• Serâir-i Alüftegûn (1888).

ARAŞTIRMA:

• Lisan-ı Kitabet (1890).