Mİ’RACİYYE

Bir şeb ki izâr-ı şâhid-i hûr
Zülf-i siyehiyle oldu mestûr
Vermişti o şebde dest-i kudret
Ruhsâr-ı arûs-i dehre ziynet
Ol şebde nücûm olup hüveyda
Dîbâ-yı siyâh giydi gûyâ
Meclis kurulup felekde nâgâh
Gerdişte idi piyâle-i mâh
Hem câm idi mâh o bezme hem def
Nâhîd idi anda çeng der-kef
Mestâne edip terâne-i nerm
Bezm ehlini eylemişti ser-germ
Bir çetr-i siyeh kurup bu devran
Zer mîh idi hep nücûm-i rahşân
Olmuştu hilâl şekl-i tuğrâ
Encüm ana rîk idi serâpâ
Şem’-i mehi etmeğe fürûzân
Kibritini etti çerh sûzân
Kasr-ı feleke hilâl-i garra
Simin alem olmuş idi gûyâ
Nakkaş-ı kazâ verip serâser
Encüm ile tâk-ı çerhe zîver
Döndü meh-i nev kemâne ol şeb
Toz olmuş idi nücûm ana hep
Ferhunde zehi şeb-i ferah-zâ
San nûr-i siyâh idi serâpâ
Ol şebde meğer Cenâb-ı Hazret
Ol husrev-i kişver-i şefâat
Ol şebde o pâdişâh-ı ekrem
Ol bâis-i hilkat-i dü âlem
Ol taht-nişîn-i mülk-i sermed
Ya’ni Şeh-i Enbiyâ Muhammed
Ol şebde ana ziyâfet oldu
Mi’râc-ı şerife da’vet oldu
Etmişti o şeb be-kâmurânî
Teşrîf-i Sarây-ı Ümmühânî
Geldi o mahalde peyk-i
Mevlâ Destinde Burâk-ı arş-peymâ
Ahsent zehi Burâk-ı ra’nâ
Kim peyk-i Hudâ’ya oldu hempâ
Devletle süvâr olup Burâk’a
Sad velvele saldı nüh revâka
Hemrâhı ile o şâh-ı âdil
Bir lâhzada Kuds’e oldu vâsıl
Teşrifi ile edip o Sultân
Ervâh-ı peyemberân-ı şâdân
Sad şevk ile oldular cemâat
Ol kıble-i dîn edip imâmet
Bindi yine ol Burâk’a bı-bâk
Ol Şâh-ı serir-i mâarefnâk
Mi’râc-ı şerife niyyet etti
Sûy-i Hak’a ol azimet etti
Bastı kademin sipihre evvel
Arz eyledi mâh-ı bedr-meş’al

Aldı ele hâmesin utârid
Zeyn eyledi nâmesin utârid
Sundu o Şehinşeh-i Ferîd’e
Sad özr ile bir güzel kaside
Sâzende-i bezm-gâh-ı eflâk
Etti defini hicâbdan çâk
Evtârmı eyledi şikeste
Gûyâ ki alındı cân-ı haste

Pâyine düşüp Burâk-m ol ân
Arz eyledi kurs-i mihri devrân
Ol çeşm ü çerâğ-ı âferîniş
Etti anı da Mesih’e bahşiş
Pişinde gelip be fart-ı ikrâm
Yer öptü teber be düş Behrâm
Ol pâdişeh-i sipâh-ı ahrâr
Etti feleğe anı silâhdar
Hançer be miyân ü dil ferahnâk
Oldu reh-i hidmetinde çalâk

Envâr-ı ruhiyle kalbi doldu
Bin cânile müşterisi oldu

Kıldı o Habîb-i Rabb-i izzet
Menzilgeh-i Sidreye azimet
Bâlâya revân olup o sultân
Cibril de kaldı zâr ü giryân
Bûs etti rikâb-ı Pâdişâhı
Arş oldu fezâ-yı cilvegâhı
Ol Şâh ile olmağa müşerref
Hasretkeş idi temâm Refref
Tayy eyledi ol mekânı mesrûr
Tâ oldu makâmı âlem-i nûr
Geçti anı da o Şâh-ı Kevneyn
Menzilgehi oldu Kaab-ı Kavseyn '
Can mahrem-i bârigâh-ı Mevlâ
Dil garka-i lücce-i Tecellâ
Ey mahrem-i râz-ı kurb-i izzet
Vey hemdem-i bezmgâh-ı vahdet
Sen ârif-i nükte-i kademsin
Sen vâkıf-ı sırrı-i hikemsin
Müştâk-ı cemâl-i pâkinim ben
Bin cân ile dil-helâkinim ben
Lûtf eyle kulun Nazîm-i zâra
Sad dâğ be-dil o bîkarâra
Reddetme kapından ol fakiri
Üftâdedir eyle destgîri
Lûtfeyle koma garîb ü tenhâ
Âzürde dilim be hakk-ı Mevlâ
Ey şâfi’-i ümmetân-şefâat
Yolunda fedâ revân-ı ümmet
Ey tab’-ı sühan-tırâz ü pür cûş
Besdir Besdir hamûş hâmûş

NAZIM