DER NA’T-I NEBİYY-İ MUHTEREM SALLÂLLAHÜ ALEYH-İ VE SELLEM

Etti teşrif çün cihânı hâtem-i hayr-el-beşer
Oldu nüruyla münevver cümle âlem serteser
Künt-i kenzin sırrını âlemlere kıldı ayân
Zümre-i ervâha rûhu ol zaman ki verdi fer
Yüzü onun vedduhâ veşşems-i, velleyli saçı
Etti Kur’anda kasem Hak çünki oldu mu’teber
Bulmadı yol kurbet-i Hazretde kimse şânına
Oldu dâim Li maallah halveti ona makarr
Kalbi onun görmedi gaflet hicâbm bir nefes
Ânın içün dedi Hak hakkında mâzâğ-el-basar
Et kıyas parmaklarından mu’cizâtm gayrısın
Çeşme aktı her birinden eyleyip şakk-el-kamer
Sanma bu mülke heman mahsûs ola hükmü onun
On sekiz bin âleme hükmü erer ger hüşk ü ter
Halka ir görmekte feyz-i hakkı rûhu vâsıta
Kıldı ise zâhirâ gerçi bu âlemden sefer
Ger şefâat eylesin der isen ol Şâh-ı Resûl
Kıl riâyet sünnetin ol hidmetinde hâk-i der
Âsitân-ı âlişânın kıble-i cân ede gör
Sırr-ı pâkinden erişe sırrına tâ ki eser
Rehber oldu Sidreye dek gerçi kim rûhülemin
Kaldı Cebril enbiyâ ervâhı ol kıldı güzer
Eşref-i evlâd-ı âdem menba’-ı cûd ü kerem
Dîn-i bâkî da’vetin âm eyledi der bahr ü ber
Yâr-ı evvel yârıgârı Bû Bekir Sıddîktır
Şâhid oldu sıdkına onun nebâtât ü hacer
Gerçi vardır nâs beyninde hilâfette hilâf
Şâh-ı kevneyn onu ta’yîn etti oldu mu’teber
Cümle vârın tıyb-i hâtırla tasadduk etti hep
Mihr ü mehden enver etti sırrını ol pür hüner
Yâr-ı sânîdir Resûle zeyn-i eshab çün Ömer
Kuvvet-i İslâm için beline bağladı kemer
Dîn-i bâkî içre şol denlû salâbet kıldı ki
Heybetinden zillini görse eder şeytan hazer
Bil onun islâmı ile zahir oldu işbu dîn
Hem kamu a’dâsma buldu hilâfetde zafer
Yâr-i sâlis ol nübüvvet şâhma Osman’dır
Mesken oldu mescid ü mihrâb ona şâm ü seher
Her kişiye cennet içre lâzım elbette refîk
Dedi Osman’ı bana cennette Hak yoldaş eder
Yâr-ı râbi’ îbn-i amm oldur Aliyy-el-Murtazâ
Zâhir ü bâtında ekmel şîr-i Hak ol nâmver
Dedi vasfında onun pes âlem-ül-esrâ olan
Ben medîne olmuşum ilm-i Ali’dir ona der
Gazvesinde hâcib oldu kıldı da’vet ol
Resûl Hâzır oldu, ol zamanki sem’ine erdi haber
Nûr-i ayn-i ehl-i cennet verd-i bâğ-ı fahr-ı dîn
Gelmedi dünyâ için kalblerine zerre keder
Birisi İmam Hasan’dır birisi tmam Hüseyn
Kıldılar Hak’km rızâsına fedâ cân ile ser
Mesken oldu bunlara firdevs hâdım hûr ayn
Hamza ve Abbâs bâkî kim var ise min aşer
Cümle evlâd ü sahâbı kim var ise tâbiîn
Mazhar olup lûtfuna kıldın inâyetle nazar
Hürmet için onlara fazl ile sen yâ zel-atâ
Yüzlerin suyuna hıfz et bizi ez râh-ı hatar
Ey Fenâyî salik ol zevk et o şânın rütbetin
Ere iymânın iyâna kuru taklîdi gider

Şeyh Fenâyî