İLAHİ

Sayd ederken hümâ-yı irfânı
Uçtu ol şâhbâz-ı sultânı
Yûsuf’u çâha attı ihvânı
Kodu hasrette Pîr-i Ken’ânı
Neyledin Mustafâ’yı ey fâni
Kande gitti Muhammed’im kani
Terk edip bu seçây-ı vîrânı
Belki cümle sivâ-yı sübhânı
Etti arzû o yüce Rahmânı
Katreden geçti buldu ummânı
Neyledin Mustafâ’yı ey fâni
Kande gitti Muhammed’im kani
Çok mudur bülbül etse efganı
Zâyi’ etti o verd-i handânı
Nola ger dökse gözlerim kanı
Görmez oldu o mâh-ı tâbânı
Neyledin Mustafâ’yı ey fâni
Kande gitti Muhammed’im kani
Şeyh Aziz Mahmud Hüdayi Efendi