NAAT-I HABİB-İ HAZRET-İ KİBRİYÂ VE NÛR-İ ÇEŞM-İ ASFİYÂ

Siyeh-rûyim perişan rüzgârım yâ Resûlallah
Yetişti göklere feryâd ü zârım yâ Resûlallah
Şeb-i gaflette dâim âteş-i dilsûz-i isyâna
Yanıp yakılmada pervâne-vârım yâ Resûlallah
Gönül revnakda tûba kaddini yâd eyler oldukça
Demâdem cûy-i eşk-i bî-karârım yâ Resûlallah
Ümîd-i subh-i vaslınla sabâh-ı haşredek her şeb
Bütün encüm-şümâr-ı intizârım yâ Resûlallah
Ne gam dergâh-ı cûdundan eğerçi zâhiren dûrum
Fakat ben âsitânmda gubârım yâ Resûlallah
Aceb mi Şâdi kemter olmasa nevmîd-i ihsânm
Gedâyım dâima lûtfun umarım yâ Resûlallah

Süleyman Şâdi Efendi (1830 — 1900)