NAAT-I ŞERÎF

Var mı bir sermest-i aşkın çeşm-i giryânım gibi
Hangi dil büryânm olmuş kalb-i sûzânım gibi
Yâre açtın sineme çâk-i girîbânım gibi
Hâkrûb ettin yüzüm yerlerde dâmâmm gibi
Eyledin hep vârırnı gaarât sâmânım gibi

Saklarım sinemde aşkın nûr-i imânım gibi
Beslerim cismimde derdin cevher-i cânım gibi

Tâ görelden nûr-i vechin ey cemâli âfitâb
Eşk-i çeşmim bezm-i gamda oldu gül-câm-ı şarâb
Şerh ettim râz-ı sinem şerhalardan bâb bâb
Dâsitân-ı aşk ile oldum müdevven bir kitâb
Sadr-ı dîvân-ı muhabbette yine pür ıstırâb

Saklarım sinemde aşkın nûr-i imânım gibi
Beslerim cismimde derdin cevher-i cânım gibi

Tutmuşum dâmân-ı aşkın alma destimden meded
Vurma beste destime divânın içre dest-i red
Dostum peyvestedir sana müselsel yed be yed
Câm-ı destin nûş edelden bilmezim hiç nîk ü bed
Âşıkım âşık, cemâlinçün ezelden tâ ebed

Saklarım sinemde aşkın nûr-i imânım gibi
Beslerim cismimde derdin cevher-i cânım gibi

Hüsnüne âyîneyim hayretle medhûş olmuşum
Bulmuşum sırrında hüsnün lâl-i hâmuş olmuşum
Neşve-i gül-bâde-i lâ’linle serhoş olmuşum
Düşmüşüm deryâlara deryâ-yı pürcûş olmuşum
Hum gibi nezzârede ammâ ki rû-pûş olmuşum

Saklarım sinemde aşkın nûr-i imânım gibi
Beslerim cismimde derdin cevher-i cânım gibi

Yandı aşkın âteşine bunca demdir cân ü ten
Hâlime rahmetmedin bir kerre ey dildâr sen
Çeşmime peykân-ı çevrin oldu âhen pîrehen
Sineme revzenler açtın pây tâ ser yâreden
Sen benim esrârımı fâş eyledin ammâ ki ben

Saklarım sinemde aşkın nûr-i imânım gibi
Beslerim cismimde derdin cevher-i cânım gibi

Dûd-i âh-ı germ-i dilden öyle oldum nâtüvân
Birbirinden fark olunmaz oldu hâsıl cism ü cân
Ben bu derd ile olursam cism-i âlemden nihân
Tûr-i nûr-âsâ olup bir lâle-i âteş-feşân i
Yâreler hâk-i mezârımdan olur elbet iyân

Saklarım sinemde aşkın nûr-i imânım gibi
Beslerim cismimde derdin cevher-i cânım gibi

Bezmine mânend-i şem’-i zer-külâh oldum yine
Yandım aşkın hârına dûd-i siyâh oldum yine
Ney gibi dil-beste-i feryâd-i âh oldum yine
Zerre zerre mahv-ı cism ettim tebâh oldum yine
Mâh-veş mihrinle şems-i evc-i câh oldum yine

Saklarım sinemde aşkın nûr-i imânım gibi
Beslerim cismimde derdin cevher-i cânım gibi

Osman Şems (1813 — 1893)