Soru: İmam-ı Birgivi, Vasiyetnamesinde, (Bir kimse, rızık Allah’tandır. Fakat kulun da hareket etmesi gerekir dese, kâfir olur) diyor. Bunu açıklayabilir misiniz?

el Cevab: 
Bu cümlede küfür olarak nitelenen mana şudur. Rızkı takdir edip ne kadar olacağını sadece Allah tayin eder. Son cümle bu inancını inkar manasına gelmektedir…
Kul hareket etse de etmese de Allah ona ne rızık yazdıysa onu alacağından sanki rızık çalışmaylaymış gibi bir mana çıktığından buna küfür demiştir.
Bilinenin aksine çalışmak dini vecibedir. Allah çalışmayı emretmiştir. Ama rızık çalışmayla değildir. Allah kuluna ne kadar tayin ettiyse kulun o kadar rızkı vardır

Mülahaza: İbrahim Armağan
Peki bu hususta kişinin hangi niyetle söylediği tevil edilmez mi? Kişi cehaletinden dolayı rızık kelimesini maddi kazanç olarak kullanmışsa bir genel tabir ile söylemişse buna da küfür denir mi?

el Cevab: Bana sorsanız ben bu keskinlikte bu konuda küfür olur demem.
Ama küfür vechini sordunuz yazdım. Bir kişi rızkını kendi kazandığı vehmederse (Birgivi’den naklettiğiniz manaysa) kafir olur. Asıl olan Müslümanın rızık verenin Allah olduğunu bilmesidir. Ve bu küfür manasına gelecek manada kullanmamasıdır. Bu açıyı esas alırsanız soruya bir mahzuru yoktur dersiniz.
Cihetlerin infikakında işkaller ortadan kalkar.
(ize infekket el cihe fe la işkale)