Sirâcu’d-Dîn el-Ûşî (ö. 575/1179)
Sirâcuddîn Ali b. Osmân b. Muhammed el-Ûşî
Fergana bölgesinde bulunan Uş’da dünyaya gelmiştir.
Hayatı hakkında kaynaklarda fazla bilgi olmayan Sirâcuddîn el-Ûşî de Türk kelâmcıları arasında sayılmıştır.
O, 575/1179 yılında veba hastalığından vefat etmiştir.

Eserleri:
•Bed’ü’l-Emâlî
Onun kelâm sahasında bilinen tek eseri bu kasidesidir. Buna el- Kasîdetü’l-Lâmiyye fi’t-Tevhîd ismi de verilmektedir.
Brockelmann’ın bildirdiğine göre en Bed’ü’l-Emâlî üzerine yazılan en eski şerh, Muhammed b. Ebî Bekr er-Râzî (ö. 660/1261?)’nin şerhidir.
Bunun dışında, el-Kârî el-Herevî’nin (ö. 1014/1605) Dav’ul- Emâlî adıyla yazdığı şerh h.l293’te İstanbul, h.l295’te Bombay ve 1884’te Delhi’de ve Haşan Hüsnü’nün Türkçe tercümesiyle birlikte İstanbul’da h.l304’te tekrar basılmıştır.

Muhammed Bahs Rafiki tarafından taşbaskı olarak, Luknov’da 1869 ve Ahund Darviza Nanga- hari tarafından Lahor’da, 1891, 1900 tarihlerinde basılmıştır.
Bu eserin Nazmu’l-Leâlî adıyla iki Farsça şerhi de vardır.
Ayıntâbî Ahmed Asım Efendi’nin Merahu’l-Meâlî fî Şerhi’l-Emâlî adıyla yazdığı Türkçe bir şerh h.l304’te; Mehmet Şükrü’nün Türkçe izahlı bir şerhi h.l305’te İstanbul’da basılmıştır.
Ali Nar tarafından Manzum Terceme edilmiş ve Müteaddit defalar ''Akaid Risaleleri''İslami Edebiyat Vakfı Yay.İstanbul, 2007.içeriğinde yayınlanmıştır.