İsmail Ağakapılı

Türk hattatı.

İstanbul'da doğdu.

Doğum tarihi bi­linmemektedir.

Ağakapısı mektebinde hocalık yaptığı için Ağakapılı lakabıyla tanındı.

Babasının adı Ali olduğundan yazılarına genellikle İsmail b. Ali şeklin­de imza atmıştır.

Aklâm-ı sitteyi Büyük Derviş Ali'den öğrendi ve ondan icazet aldı.

Şeyh Hamdullah vadisinde mükem­mel eserler veren Ağakapılı kırktan faz­la Mushaf-ı şerif ile çok sayıda En'âm-ı şerif ve kıta yazmıştır.

Hafız Osman'ın Sünbülefendi Dergâhı hazîresindeki me­zar kitabesini de yazan Ağakapılı, "Hüs­nühattı biz bildik, Osman Efendimiz yazdı" sözüyle, çağdaşları arasında en çok Hafız Osman'ı beğendiğini ifade et­miştir.

Ölümünde bu kitabe, isim ve ta­rih değiştirilerek, Kasımpaşa'da bugün yok olan Tersane (Zindan) arkasında Darıderesi Mezarlığı'ndaki kabir taşına hakkedilmiştir.

Yetiştirdiği talebeleri arasında en meşhuru, "İkinci" lakabıyla Büyük Der­viş Ali'den ayırt edilen Anberîzâde Derviş Ali'dir.

Kaynaklarda, Ağakapılı nın an­cak seksen yaşına vardığında ellerine titreme geldiği kaydedildiğine göre, uzun bir ömür sürmüş olmalıdır.

Onun celî-sülüsle yazdığı bir başka eser de, sonraki celî anlayışına göre pek iptidai kalan Fatih'te Şeyhülislâm Feyzullah Efendi Medrese ve Kütüphanesinin (bugünkü Millet Kütüphanesi) kitabeleri­dir.

Ağakapılı'nın vefatına Müstakim-zâde Sâdeddin Efendi'nin düşürdüğü tarih mısraı şöyledir:

"Oldu İsmail Efen­di hâce-i me'vâ meded" (1118).