| Künyesi : | Lakabı : |
| Tabakası : 20.Yüzyıl | E-Posta : |
| D.Yeri : Kahramanmaraş | D.Tarihi : 26.Eyl.48 |
| Görevi : Gazeteci,Yazar | Uzm.Alanı : Gazeteci, yazar |
| Görev Aldığı Kurumlar : | Mezuniyet : |
| Bildiği Diller : | Mezhebi : İtikad : , Amel : , Ahlak : |
| Ekleyen : Serkan Boztilki/2008-02-11 | Güncelleyen : /0000-00-00 |
Ahmet Taşgetiren
Yazılarında Ahmet Maraşlı, Ahmet Rüstemoğlu imzalarını da kullandı. Akçakoyunlu İlkokulu, Maraş İmam Hatip Okulu, İstanbul Yüksek İslâm Enstitüsü (1970) mezunu.
1986 yılından itibaren Altınoluk dergisinin yazı işleri müdürlüğünü üstlendi. 1995'ten sonra Yeni Şafak gazetesinde köşe yazarlığı yaptı. İlk yazısı 1963'te Gonca gazetesinde yayımlanmıştı. Bir süre Kanal 7 televizyonunda yorumcu olarak görev yaptı. 1990'dan sonrası adından en sık söz edilen yazarlardan biri oldu.
ESERLERİ:
DENEME-İNCELEME:
DERLEME:
AHMET TAŞGETlREN
BUGÜN BAYRAM: YÜREĞİNİZ KAÇ PARÇA?
Bugün bayram; yüreklerin buluşma günü. Bir yüreğimiz olmalı, anne-babalarımızın yüreği ile buluşacak. Bir sıla-i rahim sıcaklığında... Ellerinden öperken Rabb'in rahmet iklimini iliklerimizde hissedercesine...
Bir yüreğimiz olmalı, fukara evlerine ulaşacak... Ekonomi alanındaki bütün zafer çığlıklarına rağmen, bu bayram sabanına delik ayakkabılarla giren çocukların yürek burukluğunu paylaşmak için... İşsiz babaların ezikliğini, bir türlü ucu ucuna getiremeyen annelerin yıkıldığını... Dile kolay, bu ülke nüfusunun yüzde 40'ının (26 milyon mu eder bu?) yoksulluk sınırının altında yaşadığını resmî istatistikler söylüyor... Ne yapar bayram günü bu insanlar, ne yer ne içerler, nasıl sevinir, nasıl gülerler? Nasıl bayram yaparlar? Yüreğimizin bir parçası onlarla kalmalı, "aç sabahlayan" komşu evde bayram yaşamalı, fakirliğin azabından bir yudum emmek için...
Bir yüreğimiz olmalı, deprem çadırındaki iklimi duyumsayacak... Kaybedilenlerin acısını, yaşayanların ıstırabını... Bir çocuk gülümsemesine ortak olabilmek için, kimsesiz kalmış bir annenin yalnızlığını birkaç saniye azaltmak için... Yüreğimiz bir tebessüm olmalı, bir kutu şekere dönüşmeli, bir küçük mendile sarılmalı, bir oyuncakla bütünleşmeli, bir dua haline gelmeli uzaktan da olsa, bir şefkat sağanağı haline gelmeli yüreğimiz. Ama mutlaka bir parçası orada, çadırlarda, tek odalı prefabrik sığınaklarda kalmalı...
Bir yüreğimiz olmalı, Çeçenya'da bombalar altında yaşayan, dağ yollarında donan, sığınaklarda bir Rus çizmesinin vahşetine maruz kalan insanlara ulaşacak... Bir yüreğimiz, kan kusan Rus saldırılarına rağmen kelime-i tevhid coşkusu ile direnen cihad erlerinin yürek pekliğini, itmi'nanını paylaşmalı... Bir parça yüreğimiz kalmalı Grozni'yi savunacak... Bir parçası yüreğimizin, Filistin'de konaklamalı bu bayram günü, Keşmir'de, Cezayir'de zindanları, azab mekânlarını dolaşmalı...
Bir yüreğimiz olmalı, Hasan Celal Güzel'i ziyaret için... Ayaş'ta bir küçük odaya hapsedilmiş bir millet adamının yürek kıvamına ortak olacak bir yüreğimiz olmalı... Onun kırgınlığını, küskünlüğünü, öfkesini, ama herşeye rağmen bitmeyen direncini, sabrını, hassasiyetini paylaşacak... Bir parçasını Ayaş Cezaevi'nde bırakmalıyız yüreğimizin, bir parçasını Bandırmaca Nureddin Şirinlerle, bir parçasını başka Yusuf yurtlarında başka mazlumlarla birlikte...
Bîr yüreğimiz olmalı Akif înan'la Fatihalarda buluşacak... Ha düğün, ha bayram... Mevlana, Şeb-i Ams demiş göç gününe... Vuslat günü. Düğün günü... Eminim Akif İnan, ruz-i muayede diye bakmıştır irtibal-i dar-ı bekaya... Beka yurduna göç gününe... Bayramlaşma günü... Yoksa niye koşa koşa gitsin bu bayram arefesinde o âleme? "Canı Canan dilemiş, vermemek olmaz ey dil... Ne niza eyleyelim, ol ne senindir ne benim..." O, Sahibine uçtu gitti... "Biz Allah'a aitiz ve O'na döneceğiz" diyenler, "Ölmeden önce ölenler", "Benim namazım, kurbanım, diriliğim ve ölümüm eşi ortağı bulunmayan Allah'a aittir" diyenler, çağrıyı hazır kıta bekleyenler... Akif İnan onlardandı, Allah erlerindendi, şimdi bayramı orada yapıyor, ebediyyet ikliminde... Edebiyyattan başladı, ebediyyete uçtu... Sesi nutuk için yaratılmıştı, gönlü şiir için... İkisine de ulaştı... Böyle insanlar zaten yüreklerden parçalar alarak göçerler bir yerden göç edeceklerse, onun için bir parçası O'nunla birlikte olacak hep yüreğimizin.
Bir yüreğimiz kabristanlara uğramak... Sıla-i rahmin bir başka boyutunda... Geçen günlere, aylara yıllara rağmen, sıcak sımsıcak muhabbet halinde hatıralaşan canlan, cananları konuk etmeli bir yüreğimiz... Onlara ulaşma duygusunu yaşamalı, onlara selam taşımalı, onlara rahmet duaları göndermeli...
Bir yüreğimiz herşeye rağmen, başörtülü öğrencilerin yürek sızısını idrak etmeli, hoyratça ayaklar altına alınmış gençlik rüyalarını sahiplenmeli, ümitlerine ümit taşımalı gücü yettiğince,,. İnsan soyu ile birlikte varolan bir davanın gelecek bin yıllarda da varolacağına imanın emniyetini sunmalı... Bir bayrak yansında yüreklerin sınandığı bilgisiyle, hep önde gidene, yere kapaklanmayana, ayakta kalana bakarak, yeni bayrak yarışçıları ulaşana kadar diri kalma çabasıyla... Allah'ın buyruklarını yaşayabileceği alan arayanları, onu, yoksa inşa etmeye çalışanları selamlamalı bir yüreğimiz, Hicret'i yoklayanları, ona sevdalananları selamlamalı, bastığı yeri İslam'la donatma kaygısında olanları... Yüreği avucunun içinde yaşayıp, utanmadan insanlar arasında dolaşmaya cesaret edebilenleri selamlamalı...
'Yüreğimizin bir parçası çocuklarımıza verilmeli, bir parçası yetimlere, öksüzlere, sokaklarda yaşayanlara... Mazlumlara... Gönlü yıkıklara,.. Gurabaya... Fukaraya...
Bin parçaya bölünmeli yüreğimiz ve her parçası bir yaraya merhem olmalı...
Bayram sevinçlerin büyütüldüğü bir iklimdir... O, Müslüman yüreğine has paylaşma duygusuyla sevinçleri büyütmek için, hüzünleri azaltmak için yüreğimiz bin parçaya bölünmeli bu bayram günü...
Ey kalblere hükmeden Rabb'im, kalbimize Senin sevginden bir cömertlik ver, bir büyüklük lütfet... Lütfet ki, dünyanın tüm sevinçlerini ve tüm hüzünlerini paylaşmaya koşabilsin...
Okuyucularımın bayramım tebrik ediyor, Rabbimizin, gönüllerimize, yuvalarımıza, yurtlanmıza bereketler yağdırmasını niyaz ediyorum.
(Yeni Şafak, 8,1,2000)
