Hüzni
1918'e kadar şiirlerinde Hüznî, daha sonra Hizbî mahlaslarını kullandı.
Adı Mehmed Efendi'dir.
Keşşafoğulları diye anılan bir aileden Mehmed Derviş Efendi'nin oğludur, iyi bir öğrenim gördü.
Sağır Mustafa Medresesinde okudu.
Birinci Dünya Savaşı'nda İstanbul'a gitti.
Daha sonra memleketine dönüp mahkemede zabıt kâtipliği, Haymana'da imamlık, Zile'de tabur imamlığı ve camilerde hatiplik yaptı.
Âşık Ceyhunî'nin çıraklarındandı. Hicivleriyle tanındı.
Hüznî aile hayatını İki Kanlı Destan'ında anlattı.
Şiirlerini hece ve aruz vezinleriyle yazdı.
İlk divanında aruzla yazdığı şiirler, ikinci divanında ise koşma, destan, taşlama, şarkı, mani türünde heceyle yazdığı şiirler yer aldı.
1930'da bitirdiği üçüncü divanı basılmadı.
Şairin el yazısıyla şiirleri Ankara'da oğlu terzi Abdullah Bey'de idi.