Sinan Paşa
Asıl adı Yusuf Sinaneddin olup, İstanbul'un ilk kadısı, dönemin ünlü bilginlerinden ve şair Hızır Beyin oğludur.
Babasından aldığı özel derslerle yetişerek Edirne Darü'l-Hadis (Hadis evi)'e müderris (hoca) oldu.
Vezir rütbesi verilerek İstanbul Sahn-ı Seman Medresesi müderrisliği ve Fatih'in musahipliğine getirildi.
Bir ara bilinmeyen bir nedenle padişahın gazabına uğrayıp görevinden alınarak hapsedildi. "Bu olay ulemanın tepkisine yol açtı. Sinan Paşa serbest bırakılmazsa bütün kitaplarını yakacaklarını, Osmanlı ülkesini terk edeceklerini padişaha bildirdiler" (Atila özkırımlı).
Bunun üzerine serbest bırakılan Sinan Paşa, Sivrihisar'a kadı ve müderris olarak gönderildi.
II. Bayezid'in padişahlığı döneminde yeniden Edirne Darü’l-Hadis müderrisliğine getirildi (1481).
Çok sayıda öğrenci yetiştiren değerli bir alim olan Sinan Paşa, ağdalı dili, söz sanatlarına titizlik gösteren, süslü şiir ve nesirleriyle divan edebiyatında bu yolda yürüyenlerin öncüsü oldu.
En ünlü eseri, tasavvufi bir eser olan Tazarrunâme (Allah'a Yakarış)'dir.

BAŞLICA ESERLERİ:

• Tazarrunâme (1887, A. Metrol Tulum tar., 1971),
• Nasihatname (tıpkı basımı Maarifname adıyla, İsmail Hakkı Ertaylan tar., 1961),
• Tezkiretü'l-Evliya (otuz civarında ünlü tasavvuf büyüğünün menkıbesi).
• Ayrıca astronomi, matematik, geometri ve felsefe konularında eserleri vardır.