ŞAİRLER ARASINDA

Sevgilim, şairleri başka insan sanırsın
Benzi uçuk, saçı gür, boyu fidan sanırsın

Eğer takdim edersem onları bir bir sana
Gözlerinle gördüğün şeyi yalan sanırsın

Büyük Hâmid sevimli kibar bir ihtiyardır
İlk görüşte elini öper, baban sanırsın

Yalnız zaman geçince bıyık büker göz süzer
Onu İzzet Melih’ten daha civan sanırsın

Üstat Yahya Kemal ’i görürsün iri yarı
Çobanla boy ölçüşen bir kahraman sanırsın

Fakat birden incelir, lâkırdıya başlarsa
Akıyor nüktelerden bir çağlayan sanırsın

Ulusal şairimiz Mehmet Emin’i görsen
Beyoğlu'nda geziyor yeni Turan sanırsın

Görsen Mehmet Akif'i kır düşmüş saçlarıyla
Boşuna öğüt veren bir babacan sanırsın

Ne zaman karşılaşsan yolda Mithat Cemal ‘le
Daha şimdi çıkmıştır lokantadan sanırsın

Dolaşırken kolkola Seyfi’yle Yusuf Ziya Geziyor
Yat Kulüple Tokatlıyan sanırsın

Faruk Nafiz bahseder hep yanıp kül olmaktan
Kaldığına bakarsan canlı volkan sanırsın

Nâzım Hikmet yürürken şiir okur arşınla
Manalı söyler ama saçma sapan sanırsın

Salih Zeki etrafa bakmadan gezer durur
Sana çarpınca budur asıl ozan sanırsın

Necip Fazıl diş biler adını anmayana
Halit Fahri içmeden başı duman sanırsın

Hulâsa hangisini anlatsam şairlerin
Hepsini birbirinden daha yaman sanırsın