İLAHİ

Derdimendim yâ Resûlallah devâ ol derdime,
Destigîr ol, yâ Habîballah, bu âsî mücrime!..
Sen şefâat kânı varken, yalvarayım ben kime?..
«Ben, Resûl-i Kibriyâ’nm bülbül-i nâlânıyım,»
«Mücrimim gerçi, cemâl-i Mustafâ hayrâmyım!..»
Bûy-i vasimdir, muattar eyleyen sünbülleri,
Nûr cemâlinden eserdir, bâğ-ı aşkın gülleri,
Gül cemâlindir Habîbim, mesteden bülbülleri,
«Ben, Resûl-i Kibriyâ’nm bülbül-i nâlânıyım,»
«Mücrimim gerçi, cemâl-i Mustafâ hayrânıyım!..»
Cânım cânâna kurban eyliyor pervâneler,
Bezm-i vasim neş’esinden gaşyolur mestâneler,
Âşıkm göz yaşlarından, doldu hep peymâneler,
«Ben, Resûl-i Kibriyâ’nm bülbül-i nâlânıyım,»
«Mücrimim gerçi, cemâl-i Mustafâ hayrânıyım!..»
Ermek istersen, O Şâh’m himmet-i imdâdma,
Cân ü dilden âşık ol sen: «İsm-i zât» evrâdma,
Ses verir Ulvî, melekler âteşin feryâdına,
«Ben, Resûl-i Kibriyâ’nm bülbül-i nâlânıyım,»
«Mücrimim gerçi, cemâl-i Mustafâ hayrânıyım!..»

Ali Ulvî Kurucu