NAAT-I ŞERÎF

Ey habîb-i Kibriyâ cânım fedâ her an sana
Sen ki canlar cânısm kurban olur her can sana
Sen şehinşâh-ı risâletsin beşîr ü hem nezîr
Her sözün te’yîd için gökten iner Kur’an sana
Nola şakk olsa şehâdet eyleyip mâh-ı münîr
Müddeâ isbâtma kâfidir ol bürhan sana
Gör geçen teşbih eder destin öper her dem senin
Etmesin koy seng-dil kavm-i Kureyş iyman sana
Müstehaklar kahr-ı Hak’ka şüphesiz ey pâk-zât
Onları kati etmeğe gönderdi Hak ferman sana
Yâ şefî-il müznibîn yâ rahmeten-lil-âlemîn
Müjdeler kim bizlere müştâk imiş Rahman sana
Çeşm-i ma’nâsı alil kendi zelil ü bî-delîl
Geldi bîçâre Sebâtî isteyü derman sana

Hâfız Muhammed Sebâteddîn (1846 — 1905)