NAAT-I ŞERİF

Cemâlin oldu uşşâka nümâyân yâ Resûlallah
Görür Rahmânı ol âyînede cân yâ Resûlallah
Taalluk eyleyelden âşık-ı şûrîde giysûna
Ser ü sâmânı olmuştur perişan yâ Resûlallah
Lebin câm-ı elesttir sohbetin rûh-i revân ancak
Hayât-ı câvidâna meclisin kân yâ Resûlallah
Selâmından gelir kalb-i selime şûle-i revnak
Salâtmla bulur âlem senin şân yâ Resûlallah
Senin vasf-ı şerifinle ben oldum mest-i lâ ya’kîl
Dil-i şeydâ ezelden böyle hayrân yâ Resûlallah
Visâlin kevserinden eyle ihsan yoksa müşkildir
Dil-i bîçâremiz hicrinle atşân yâ Resûlallah
Cemâlin âfitâbmdan nikaab-ı kudsiyi kaldır
Gönüller hasret-i vechinle sûzân yâ Resûlallah
Beni bu nefs-i emmâre eder bezminden ancak dûr
Ki yoktur bâbmızda men’e derbân yâ Resûlallah
Huzûruna varıp bir kimse etse arz ahvâlin
Sürür ile olur elbette gerdân yâ Resûlallah
Şefâat Ârif-i biçâreye rencûr-i isyandır
Kerem kıl ol garibi etme nâlân yâ Resûlallah

Kethudâ zâde Ârif (1771 — 1848)