Yazar Adı : Muhammed Ebul Huda es Sayyadi | İlim Dalı : |
Kitap Dili : | Kitap Tipi : Tercüme |
Konusu : | Sitedeki Kayıt Türleri : Baskı |
Ekleyen : Fıkıh Dersleri/2014-01-05 | Güncelleyen : /0000-00-00 |
Medeniyet-i İslamiye Risalesi Tercümesi
Ebü’l-Huda’nm bir diğer önemli eseri de Medeniyet-i îslamiye adlı Arapça aslından tercüme edilmiş bir yazma eseridir.
Batılılar tarafından İslam’ı hedef alan bazı şablon yargılara reddiye sadedinde yazılan bu eserin yazım tarihi ve mütercimi bilinmemektedir [1]. Fakat 1896 yılından evvel yazıldığı kesindir [2].
îslamın sosyal, siyasi ve iktisadi yönlerine temas eden bu eserin giriş kısmında İslamm bu yönleri ile ilgili bazı istifhamlara cevap vermektedir. Bu şekilde bir din hizmeti için kaleme alındığı belirtilmektedir [3].
Teşettüt-i ahval ve tembellik-atâlet gibi Şark’ın hastalık haline gelmiş hallerinin asla İslama yükletilemeyeceğini söyler. Ancak, Müslümanların bazı durumlarının maalesef onlann bu zaımmı teyit ettiklerini de ekler. Daha sonra terakkiyatm yani ilerlemenin en birinci sebebinin emniyetin ve adaletin tesisi olarak görür . Ve bu adaletin tesis edilmesinin “şeriat- ı garra’da” yegane şartı bir büyük Halifenin mevcudiyetidir. Kendi ifadeleriyle şöyle bahseder;
“Ancak Şeriat-i garra bu adalet ve emniyeti bir halife-i a’zâmın vucuduyla temin eylemiştir. Çünkü her ikisinin hudud-i şer’iyesi dairesinde kesb-i istikrar etmesi buna mütevakkıftır. Bunun için halife-i ruyi zemin ve ruh-i cesim-i millet ve badi’ saadet-i ümmet olarak emniyet ve adalet için bir nikribân-ı muazzamdir. Makam-i celil-i nübüvvetin haiz olduğu emr u nehyi kuvvetlerine varis olan halife-i muazzam için hilafetin beyatmda bulunan ve kabul eden her müslüman buna inkiyad ve itaata mecburdur. Çünkü bu ol beyattır ki Kur’an-i Kerim’de ( Innelezine yubayi’une ...) ayet-i kerimesinde mezkurdur. Halifeye biat bir biat-i diniyedir ki imamım bilmesi muktazi olan her fert için ahkamı meşru’ası taalluk edip Nebiyy-i âli mefhari alem efendimiz dahi ( Men ata emrihi ...) hadis-i şerifiyle itaati ümeraya te’kid buyurmuştur. Ve halife-i muazzam emniyeti müstelzim olan kemâl-i muadeletin icrasına memurdur. Ve zir-i livâ-i hilafette bulunan her ferde itaat mecbur olmuştur. Şimdi ma’lum oldu ki her müslüman emir-il müslimin evâmirine imtisal edip tayin ve tahdit eylediği hududun dairesinde bulunmak lazım gelir. Ve hilafet-i azîmi için lazım gelen şevket ve kuvvet bu vasıta ile hasıl olur. Sırr-i imamet bu suretle muhafaza ve olunabileceğinden ve vahdaniyet ancak hakikat-i celile-i Bâri olduğundan medâr-ı hayat-ı alem olan kavâid ile kıyam-ı şevket ve satvet imamet-i kibriya müsavata ve (Yedulllahe maal cema) (Men saza....) hükmü bu hikmete merbuttur.” [4].
[1] Ebü’l-Huda Sayyadi, Medeniyet-i îslamiye Risalesi Tercümesi, İstanbul Üniversitesi Merkez K. T.Y. 12518.
[2] 1896 yılında basılmış Ebü’l-Huda ait olan en-Nefahatü’l-Muhammediyye adlı eserin başında yazarın toplu eserlerinin başında “El-Medeniyetü’l-lslamiye fi’I-hükmi Şer’iyye” diye yazmaktadır. Dolayısıyle bu tarihten önce basıldığı söylenilebilir. Bkz. Süleymaniye Kütüphanesi, Hasip Efendi 86.